Anderson, Philip W(arren) (doğum; 13 Aralık
1923, Indianapolis, Indiana, ABD), gelişmiş elektronik devrelere katkıları nedeniyle
1977 Nobel Fizik Odülü'nü bölüşen ABD'li
fizikçidir. Anderson lokalizasyonu, Antiferromıknatıslık, Simetri kırılması, Yüksek sıcaklık süper iletkenlik teorileri üzerine yazılarıyla bilim felsefesine belirmeleri olmuştur.
Harvard Universitesi'nde öğrenim gören
ve 1949'da doktora çalışmasını tamamlayan
Anderson, aynı yıl New Jersey'nin Murray
Hill kentindeki Bell Telefon Laboratuvarları'nda çalışmaya başladı. 1975'te Bell'in yanı
sıra Princeton Universitesi'nde de fizik profesörü olarak görev aldı. Bilgisayarlar için
ucuz elektronik anahtarlama ve bellek parçalarının geliştirilmesini olanaklı kılan katı
hal fiziği araştırmaları nedeniyle, John H.
Van Vleck ve Sir Nevill F. Mott ile birlikte
1977 Nobel Fizik Ödülü'nü aldı.
Absence of
Diffusion in Certain Random Lattices (1958
Kimi Rasgele Örgülerde Yayınım Yokluğu)
ve Concepts of Solids (1963; Katılarla İlgili
Kavramlar) Anderson'ın yayımlanmış çalışmaları arasındadır. Ayrıca Anderson, birinci derece usta lisansına sahip bir go (satrancı
andıran bir Japon oyunu) oyuncusudur.
0 yorum: